ik weet het
elke dag
een beetje minder

dan fiets ik
en weet precies
hoe laat het is

dan lach ik
om daarna
gelijk in verwarring uit te barsten

slaap ik,
laten de dromen op zich wachten
wacht ik,
neem ik een kop vol verhalen
met me mee

stukje bij
beetje
valt alles weg
tot waar het hoort te zijn