dansend door de dagen.

de zon.
alsof het een vanzelfsprekendheid was,
scheen ze op ons neer en
haalde alle verhalen naar boven.

de wind.
die onze haren meevoerde tot hogere sferen en
zachtjes ruiste op alles wat er nog komen ging.

de lucht.
die een heel palet aan kleuren met zich meenam en die,
naarmate de avond vorderde,
steeds meer kleine lichtjes aanzette.

en dan jij.
misschien wel het allerbelangrijkste in dit rijtje van wonderen.
en dat is alles wat ik van je weet.