en alles draait rond
van het één komt
het ander
en andersom

het keert en keert tot
eens het tij breekt
en ik het niet meer weet

dan zeil ik rustig verder
op een nieuwe golf
of zee

en ik neem m'n liefde mee

6/26/2010

soms is het tijd voor plaatjes van liefde.

numero deux in de serie meisje-maakt-liedjes-van-haar-gedichten.
wederom een valse gitaar, maar het gaat om het idee :)

en hier de laatste! (ookal doet het filmpje anders vermoeden: er is wel degelijk een gitaar aanwezig, en voor de oplettende kijker: ook een nieuw kapsel is van de partij!)

hang vlaggetjes op
blaas kaarsen uit
vier het leven mee
dans met me

zeg me dat je van roodgestifte lippen houdt en
de manier waarop mijn haar soms krult

zie hoe de vogels
en hoe de lucht
kleur met alles mee
kijk naar me

loop me naar het einde van de zomerdagen en
leg me in het hoge gras

droom tot de morgen
en de nachten voorbij
droom de uren mee
slaap met me

6/24/2010

a rush of blood to the head en een beetje vaagheid op z'n tijd is nooit mis.

dit is alvast een voorproefje uit de serie: meisje-maakt-liedjes-van-haar-gedichten!
uhm, vantevoren zeg ik alvast excusez-moi voor de valsheid van de gitaar en mijn hoofd dat af en toe in een sjaggerijnige modus vervalt, ik zal de concentratie er maar de schuld van geven hahaha!

6/23/2010

wanneer ik val
in jouw gedachten,
jouw zijn,
weet je dan waar ik landen zal?

en als ik spreek
van woorden die
de mijne niet zijn,
weet je dan wat ik eigenlijk zei?

als ik kijk
maar niet zie
wat ik vinden wou,
weet jij dan waarnaar ik zocht?

ik zie zoveel, hoe weet ik nou weer wat het goede is?

vergeet me niet.

ik druk mijn lippen op het beslagen glas en kijk naar de donkerrode afdruk die achterblijft. blaas ik mijn adem uit over het raam bij het balkon, en schrijf mijn naam in de condens die zo enkele minuten het venster siert. foto's op mijn deur en netvlies. de woorden die, naar mate de tijd vordert, langzaam een lied vormen. twee koffiekoppen op de kast.
alles is herinnering en niks komt ooit terug. langzaam krijgt het de kleuren van mijn hoofd mee en weet ik niet zeker wat het precies was. en ik weet dat dit zo met alles en altijd zo zal gaan. maar door kleine stukjes van mij achter te laten, hoop ik dat ik een plekje in jou heb kunnen veroveren.

ban de bom
in je hoofd
laat het varen
op de stromen
van wat ooit is beloofd

ban de breuk
in je hart
laat het schuren
maar niet kraken
doordat niks is wat het was

vergrijp ik me aan de vragen
vind ik niets dan verwarring
ik wacht

droom ik me door de dagen
en vind geen verklaring, dus
ik wacht

tot ik wakker word
meegesleurd door de wereld die breeduit naar me lacht.

(dit is misschien een liedje, misschien ook niet maar ik draag het op aan mijn lieve zuster Jade met wie ik bommen ban en over vredespikken droom.)

lekker plaatjes kijken en heel erg graag er precies zo uit willen zien als deze dames.

Mag ik u voorstellen aan de lekkerste wijven die dit universum ooit gekend heeft?

ik weet niet waarop ik moet hopen.
alles vervliegt met de tijd dus
moet ik dan willen
dat er iets komt dat blijft?

het maakt me eigenlijk al niet echt meer iets uit.
kom je?
dan kom je.
ga je?
dan ga je.

maar je zal me nog gaan missen, dat beloof ik je bij deze.

ik wil NU buiten staan met de grootste liefde die ik ooit in m'n leven ga tegenkomen want het regent zo hard terwijl het niet koud is en de vogels fluiten en perfecter kan het geloof ik niet.
godsamme.
waar zijn die mannen als je ze nodig hebt.

ik wil in de liefde kruipen alsof het een bed was met lakens die ruiken naar zomernachten en lichamen die zijn opgewarmd door de zon, me nestelen tussen alle lieve woorden die er ooit gezegd zullen woorden, verdrinken in de blikken die me tot nu toe veel te snel doorzagen en luisteren naar de ritmes die twee harten kunnen voortbrengen.
maar nog liever wil ik nooit meer bang zijn, want dromen vervliegen met de dag en mijn hart wiebelt met elke stap die ik zet. eens komt alles op zijn plek, dat beloof ik mezelf bij deze meer dan heilig.

6/02/2010

dit is gestructureerde rommel vanuit een trein uit berlijn:

geef me de tijd
en ik geef je
stukje bij beetje
steeds meer mij

liefde komt langzaam
en ik vond je
precies zoals
ik mezelf ooit vind

vergeef me de stilte
die valt als ik het niet meer weet
vergeef het me
voordat je me vergeet