i'll do my dance again,
looking at my feet.
1,2,3. 1,2,3. 1,2,3.

you'll have to lead me.

soms schrijf ik in het engels en het gaat ongeveer zo:

there's a promise
never to be spoken
where i hold on to
'till i'm bruised and broken

there's a rhytm
for no one to hear
it starts beating
everytime you appear

there's a secret
never to be told

there's a feeling
i never dared to share

there's a song
that i sing when i'm all alone

there are dreams in my mind
and i was never afraid to share my visions with the world
but when love came around the corner,
it was like every piece of me tried to close the door to my heart.
just to protect
just to reject
the feeling of falling apart.

but i guess it's time to open up now :)

ik zou zo graag
de regen
met je delen

samen onder
een dak van water

donkere wolken
duiken ons onder

zware luchten
maar ik hoef niet te vluchten

want

je lacht
dus het is goed.

mijn hoofd zou z'n kop eens moeten houden.

want soms is lachen het enige wat je kunt doen :)

Er zijn dagen dat ik droom van wakker worden in een groot spijlenbed midden in een dennenbos waar de zon zich een weg door het groen baant. Vogels en wind als achtergrondmuziek en af en toe een warme stem die zachtjes zingt over hoe de liefde gaat. Eerst zal ik deze wereld vanonder een dik donsdeken bekijken maar later, als de slaap uit m'n ogen is en ik me verveel, dan zal ik dansen tot de lucht zich vult met donkerblauw en paars. Dan de sterren.

laat ik mijn wimpers vallen,
sluit de wereld zich met hen mee.
zwart en kleur suist door mijn hoofd
dan de droom.

samen in turqoise
zwemmend door zeeen van tijd
met bossen vol van wonder.

alleen in een menigte

niets terwijl alles
en in ons hoofd duiken we onder.

soms zijn er woorden
die ons bij elkaar houden.

maar het liefst laat ik me leiden
door onuitgesproken beloftes die
langs je lippen glijden,
alsof het een lied is dat alleen ik mag horen.

en hoe zachtjer je zingt,
hoe liever ik je heb.
liefde klinkt niet langer als muziek in de oren,
het vult mijn hele lijf tot aan m'n kleine teen.

you do things whitout thinking, you still can.

i wish to sing as if no one is listening,
i wish to dance as if no one's watching me
and i give thanks for my dreams.

you can rob me of my sight and
you can poison my bloodstream
but as long as i can dream,
then life is worth living.

ergens
waar ik het niet meer weet
daar ergens
zit jij.

dansend door de dagen.

de zon.
alsof het een vanzelfsprekendheid was,
scheen ze op ons neer en
haalde alle verhalen naar boven.

de wind.
die onze haren meevoerde tot hogere sferen en
zachtjes ruiste op alles wat er nog komen ging.

de lucht.
die een heel palet aan kleuren met zich meenam en die,
naarmate de avond vorderde,
steeds meer kleine lichtjes aanzette.

en dan jij.
misschien wel het allerbelangrijkste in dit rijtje van wonderen.
en dat is alles wat ik van je weet.

ik wacht op een soort van teken.
maar naarmate de dagen vorderen begin ik steeds meer te twijfelen of dat teken ooit mijn richting in gaat komen,
klinkt best zielig als je 't mij vraagt.

het is
iets

het heel,
heel graag
willen laten zien

het op je
allerliefst

dat is
wat
het is

my girls.

dit is wat ik teken.

it's real love
when it fits you
like a sock or
a sweater.

you'll be my raincoat
by stormy weather.

het is die dag
je telt de hartjes op mijn sokken

de tijd
ze drijft voorbij zoals
de regendruppels over het raam glijden
tijd als water

hele rivieren liefhebben we weg
terwijl alle andere werelden verder draaien,
veranderen sokken in blote voeten
en schijnt de zon hierbinnen als nooit tevoren

dromen brengen ons waar we maar willen
en liefde is onze enige religie
als we slapen in een zee van lieve verzinsels.

If I talk real slowly, if I try real hard
To make my point dear, that you have my heart
Here I go, I'll tell you what you already know
Here I go, I'll tell you what you already know

If you love me with all of your heart
If you love me
I'll make you a star in my universe
You'll never have to go to work
You'll spend every day
Shining your light my way

If I talk real slowly, if I hold your hand
If you look real closely my love
You might understand
Here I go, I'll tell you what you already know
Here I go, I'll tell you what you already know

If you love me with all that you are
If you love me
I'll make you a star in my universe
You'll never have to go to work
You'll spend every day
Shining your light my way

het zou zomaar kunnen.

niks
is zo
breekbaar
als
geluk.

denk ik.

We leven van goedgelukte improvisaties die net de juiste snaar wisten te raken, die maakten dat het echt was en dat je het voelde tot ergens diep in je tenen. Nu kun je krampachtig proberen de beste en liefste momenten na te bootsen maar ergens in je achterhoofd weet je wel dat je steeds opnieuw moet beginnen. Elke dag. Zo zie ik je gaan en kom je soms ook wel eens terug. We gaan allemaal weg en komen uiteindelijk ook altijd wel weer terecht in de momenten waar je hoorde te zijn. Dus waarom zo bang? Als dit het niet is, dan is het wel iets anders.

ik vond een verhaal dat ik heb geschreven op zeventien juni 2008 en het gaat zo:

Je glansde zo mooi in het avondlicht dat ik alleen al verliefd op je zou worden als je slechts een puzzelstukje van jezelf zou zijn. Op straat hingen er vlaggen in de lucht en de vogels floten bedachtzaam en wijs omdat ze het beter wisten dan wij. Maar eigenlijk hoorde ik al niets meer omdat ik altijd niks hoor als jij er bent.
Jij bent muziek, maar dan meer.
Toen trok je mij jouw trui aan, dwars over mijn rillende bovenlijf en mijn hart bonkte zo hard dat je het voelde door de wol en je hand stopte aan de linkerbovenzijde van mijn borst.

Mooi

zei je.

Je hart maakt muziek, weet je dat?

Maar ik wist het niet, ik zag alleen dat de eerste regendruppels zich op je oogleden, neus en lippen genesteld hadden. Langzaam strekte ik mijn voeten uit tot ik op het puntje van m'n tenen stond en toen mijn lippen de druppel op je ooglid raakten, viel er een nieuwe, zoute druppel uit het hoekje van je oog.
Je zei dat muziek je nog nooit zo ontroerd had.

vandaag is de dag dat er weer een pony in mijn haar zit en ik vind het leuk.

ik begraaf een klein kistje met dromen van liefde in m'n hart, in de hoop dat je het ooit zult vinden.

ik weet het
elke dag
een beetje minder

dan fiets ik
en weet precies
hoe laat het is

dan lach ik
om daarna
gelijk in verwarring uit te barsten

slaap ik,
laten de dromen op zich wachten
wacht ik,
neem ik een kop vol verhalen
met me mee

stukje bij
beetje
valt alles weg
tot waar het hoort te zijn

'cause i thought i had it all figured out

i had chosen you far beyond a doubt and now i’m wondering how it all went so fast

but i changed almost all of me inside

and the reason why i thought that i had your hide

is that i wanted you to love me so bad

but i never gave you me, i never gave you the real me

just a thought, just a sense of me and now i’m living free

i guess i never gave you love, the kind i had all those dreams of

and i’m sorry, i was just scared you see,

scared of me.

lavalu - you and me.

interpretation of love.

geef me frambozen
overrompel me met zacht en zoet
terwijl buiten een polaroidfoto is.

zonlicht gaat al neigen naar avond
en de zomermuziek
komt pas van heel ver onze oren binnen.

kijken doe ik mateloos
en ik hoop dat je nog nooit zo goed geluisterd hebt
want ik durfde

eindelijk durfde ik te fluisteren
ik wil je echt heel dicht bij
mij.

all at sea.

je stroomt me mee
zonder dat
zonder ik het weet ga ik
met jou in zee

en het golft en het klotst,
alles zo ontastbaar, verwoestbaar
en plots was je zo breekbaar

en het beweegt, beweegt
de wereld beweegt
en ik weet niet wat ik ermee aanmoet
dus stroom ik rustig mee.

peaceful the world lays me down.

en zo
nestelt de dieppaarse lucht
zich over mijn hoofd
waarin ik werd meegesleurd

zo zakt de zon
en legt zich neer
bij alles wat er werd verwacht

zo is de avond
zo loop ik verder
en zo is het goed.

zoete inval.

het is als de strawberry kisses
en dat je dat meteen
en ik lachen

als de stromende regen
en dat wij onderdoken
in elkaar

als de windtoen we fietsten en ik zei
dat jij m'n dag had gemaakt
het was als die lach daarna.

the you.

je zou me kunnen
je hebt de ogen
je hebt de dromen
ze nemen me zo mee

je kunt me zo
in duizend stukjes
dus pak me voorzichtig in
neem me mee

terwijl
van spreken nog lang geen sprake is
en misschien wel veel te snel
zou ik met je mee