6/19/2011

een charmante ravage
je treft me
daar
waar ik maar
geraakt
kan worden

de vraag
naar
het antwoord

blijft vaag
en
verantwoord

de schaduw van pijn
bedekt
met wat het
zou moeten zijn

zo wachten wij
totdat
het hart wordt
bevrijd

ik geloof niet
zozeer dat ik
de liefde
verleer

ik geloof in
opnieuw zien
en
zijn.

1 opmerking:

  1. Wat heerlijk om weer eens een blog tegen tegen komen van iemand die echt kan schrijven.

    Ik ben iemand die de knop 'volgende blog>' vaak aanklikt. In de hoop tegen te komen wat mij zal ontroeren verbazen of wat snoepgoed voor mijn ogen en hersenen zal zijn.

    Heel fijn, jouw gedichten te mogen lezen!

    Groetjes, Prul.

    www.prullekke.blogspot.com

    BeantwoordenVerwijderen