10/26/2010

gevangen en
gedacht
in al wat je
van me verwacht

verdrongen en
gevreesd
is alles wat
ooit liefde is geweest

gevallen en
geschaafd
is het hart dat
ik nu begraaf

en het wacht
onder de aarde
van mijn huid

en door een blik
of een lach
groeit het uit

een bloeiend ritme dat
je nooit vergat
plukt de bladeren een voor een
en tot slot mijn hart

en we dansen in een zee van bloemen.

3 opmerkingen: