soms heb je de rest van de wereld nodig om pas echt alleen te zijn.

verduisterd
kijk ik naar mijn lichaam
op zoek naar
het licht

fluisterend
stroom je door mijn hoofd
een golf van
verlangen

door het suizen
zoek ik de schakel
de spot op
de spinsels

verlichting
toont me mijn gemis
de wil naar
jouw zijn

kom hier, bij mij.

gevangen en
gedacht
in al wat je
van me verwacht

verdrongen en
gevreesd
is alles wat
ooit liefde is geweest

gevallen en
geschaafd
is het hart dat
ik nu begraaf

en het wacht
onder de aarde
van mijn huid

en door een blik
of een lach
groeit het uit

een bloeiend ritme dat
je nooit vergat
plukt de bladeren een voor een
en tot slot mijn hart

en we dansen in een zee van bloemen.

there are lights inside this dream.

ik
wacht.

ik keek
en
sloot je in
de dag

want hoe de zon
op
jouw huid

ik wilde
voor altijd
weten hoe
ik dat zag

mijn hart zingt bij de gedachte aan jou.

10/21/2010

geluk
op een fiets

dat is niet niets.

denk je dat ik in de hel kom
voor mijn proberen en mijn zoeken?
nou, dan denk je toch lekker verder.

ik zag het ook zo
wit licht
jij licht
ik licht
alles verlicht

mijn lippen op je rug
handen
voeten
een lach is dan een lichaamsdeel

ik geloof het zo
omdat ik het voel
wie zegt mij dat ik iets in het echt moet zien voordat ik het kan weten?

het licht in
de palm van
je hand

dit is alles
wil je het met me delen?

10/14/2010

wees stil dan
nu

je laat me los
en dan
ik voel je vingertoppen alweer
over mijn rug

laat me gaan dan
echt

durf het eens
je weet
ik kom niet meer terug

duw me weg dan
ga maar

stap erin
de verdovende leegte
zoals ik elke keer deed

en je sloot de deur
die nooit open was geweest

dit is een stukje lied:

papa's grote spijkerjas
hand in hand met warrig haar
verliefd over de binnenweg
zagen zij enkel elkaar


en elke straatsteen mocht zich prijzen
te liggen onder zoveel geluk
en iedereen verder op de wereld wist
deze liefde gaat nooit stuk


want elke ochtend werd ze wakker
en het eerste wat ze zag
was die kop met woeste manen
en die ogen en die lach


en hij wilde eerst niet slapen
alleen maar kijken heel de nacht
en ook zoenen en ook praten
en alles weten wat ze dacht


en zo deelden zij een hart
dat groot genoeg was voor hen tweeen
en bedachten hele nachten vol
met liefdeswaanideeen

mijn voeten voerden me verder, voelde de bladeren en het mos zich vormen onder het gewicht van mijn stappen. het licht was zo verdeeld dat het leek of kleine zonbundeltjes alleen speciale delen in het bos wilden verlichten, ik liep ze allemaal langs. een voor een. in hoop op een klein wonder. steeds sneller ging ik, het ritme van mijn hart dreunde steeds harder door mijn lijf en mijn benen renden op de maat. ik wist niet meer of ik nog op zoek was of op de vlucht voor mijn vondst. ik wist dat ik lief zou hebben, dat ik alles in zou leveren in de hoop er iets voor terug te krijgen, zoals ik dat al vaker deed. ik zocht wat ik niet wilde vinden. het paarsblauwe licht dat zich al die tijd niet uit mijn hoofd deed verdwijnen. heel even was het bij me, maar toen de herfst zich met de laatste zomerdagen vermengde, doofde het paarse blauw met de zomerzon mee de winteravond in. ik rende verder. gras. zonder aarzelen dook ik in de groene zee, de lucht had zich naar de avond gekleurd en ik telde de eerste sterren. vlak voordat de slaap me kwam halen werd ik omarmd door een laagje van sterren en ik keek op en daar was je. je was er, je ogen. je hand die de mijne vasthield. een gevoel dat ik talloze keren had na willen bootsen. nu was het er weer. ik keek je aan en zwom in die turqoise blik.
''je bent het''
zei ik
''je bent het altijd geweest.''

het leven vanuit een bushokje.
ik denk dat ik gelukkig ben.
en mijn hoofd is halfkaal.

tel ik de sproeten
op mijn buik
de lakens voorbij
en een wereld die
opnieuw begint

tel ik de blik
van jouw ogen
en kijk ik snel weg
van een wereld waar
in ik zou verdrinken

en dan een paar hemels verder
dan zijn we liedjes
van de beatles

ik lucy
jij jude

en alles
alles, alles
is alleen maar
goed.

i want to be with you, it kills me to say.

twee nachtvlinders

fiets, nacht
spinvis verzacht
al wat er wordt gedacht en
nog iets

het is jouw
rug
en de mijne
en ik vind je zo lief.

(dit is een gedichtje dat ik op 29 augustus 2009 schreef voor een kleine zeemeermin waarmee ik samenwoon in een luchtkasteel ergens zeven hemels verder. het gaat over fietsen als je dronken bent en liefdes-lijm die de broken harten weer terugplakt maar niet ongeschonden laat. vandaag zag ze hoe mijn haar werd afgeschoren.)