balancerend op de rand
van
niemandsland
totdat je kwam en
zo lopen we nu
hand in
hand.

het is
heel
simpel:

kijk me aan en
neem me mee

in alle staten van dien
of zelfs meer

mijn hart was
dezer dagen, licht
als een veer
die prijkt op
de hoed van een
jongeheer

in alle straten gezien
en geweven

zo zouden we dan zweven
voor elke steen
een wolk
al dansend door het leven.

meer dan
de tijd die
met regen bestreken
is

nog veel meer

dan de uren
waarvan
ik hier niet
met jou

en bijna
doet het pijn
zoveel hou ik
ervan.

als je de liefde niet vinden kan
dan
moet je wachten
denk ik.